مد فرانسوی در مورد لباس مجلسی زنانه شیراز در اواخر قرن هجدهم به سرعت در حال تغییر بود.
در طول این دوره، طول لباسهای مد روز فقط کمی متفاوت بود، بین بلندی تا قوزک پا و تا کف پا.
بین سالهای 1740 و 1770، لباس فرانسوی در میان زنان طبقهی بالاتر بسیار محبوب بود.
در فرانسه، سبک امپراتوری پس از انقلاب فرانسه رایج شد.
سبک ساده تر نیز مورد علاقه جوزفین بناپارت همسر ناپلئون بود.
سایر سبک های محبوب در طول انقلاب شامل لباس های تونیک و غفلت و میهن پرست بود که رنگهای قرمز ، سفید و آبی پرچم را نشان می داد.
لباس امپراتوری ، 1800-1805 ، پنبه و کتانی ، موزه هنر متروپولیتن (شهر نیویورک)
لباس زنانه در قرن نوزدهم با زمان روز یا هدف لباس طبقه بندی شد.
باس های کمر تا حدود سال 1830 محبوب بود.
لباس های اوایل قرن نوزدهم در روسیه تحت تأثیر کلاسیک گرایی قرار گرفتند و از پارچه های نازک ساخته شده بودند ، با برخی از نیمه شفاف.
الیزابت Vigée le Brun این نوع لباس ها را با دامن کوتاه (رسیدن به مچ پا) پوشید وقتی که بین سالهای 1785 و 1801 در روسیه زندگی می کرد و بسیاری از زنان روسی سبک او را کپی کردند.
تا دهه 1840 ، زنان روسی به آنچه در مد در اروپا بود روی آوردند.
سبک های اروپایی ها در لباس به طرز چشمگیری به سبک های هوپس و سبک های پشتیبانی شده توسط کرینولین از دهه 1860 افزایش یافت، سپس کامل بودن آن کشیده شد و به پشت کشیده شد.
لباس ها دارای یک بدنه “روز” با یک گردنبند بلند و آستین بلند و یک بدن “عصر” با یک گردنبند کم (دکولت) و آستین های بسیار کوتاه بودند. در روسیه، حلقه های فلزی به عنوان “مالاخوف” شناخته می شدند.
دامن های دهه 1860 به شدت تزئین شده بود.
برای خوابیدن ، زنان در غرب آمریکایی لباس های کف پنبه ای با قلاده های بلند را نشان می دادند که دکوراسیون را نشان می دادند.
مردم مختلف بومی آمریکا ، مانند ناجا و Mescalero Apache شروع به تطبیق طرح های لباس خود کردند تا بیشتر شبیه آمریکایی های اروپایی باشند که با آنها در تماس بودند.