در واقع چیزهای خوبی نصیب کسانی می‌شود که صبر می‌کنند، زیرا ملحفه‌های کتانی معمولاً دو تا سه دهه دوام می‌آورند در حالی که ورق‌های پنبه‌ای معمولاً بین سه تا پنج سال دوام می‌آورند.
ماهیت چروکیده که اغلب با کتان و پارچه جیر همراه است به دلیل سفتی الیاف در مراحل اولیه است. پس از چندین بار پوشیدن و شستن، این چروک ها محو می شوند. از قضا، لیگنان، ترکیبی گیاهی که در گیاه کتان یافت می‌شود، دارای خواص ضد چروک روی پوست انسان است!
در شمال آفریقا، مصر و سودان پوشیدن لباس هایی با پارچه شمعی کتانی رایج بود در حالی که پوشیدن پشم در غرب آسیا، یونان و آلمان رایج بود. با این حال، در زمان رومیان، پوشیدن تونیک‌های ساخته شده از کتانی که معمولاً در زیر لباس‌های پشمی خود می‌پوشیدند، برای اروپایی‌ها رایج بود.
استفاده از کتان در نخ و طناب بیش از سی هزار سال است که برای بشر شناخته شده است که مدتها قبل از استفاده از پشم است. تا سال 3000 قبل از میلاد، انسان ها راهی برای بافتن نخ به منسوجات پیدا کردند.
الیاف درشت را به نخ می‌ریختند و مصری‌ها از آن برای بادبان استفاده می‌کردند، در حالی که کتان ظریف و گران‌تر برای تونیک‌های گران‌قیمت و غیره استفاده می‌شد. ادعا می شود که مصری ها حتی از کتانی به عنوان ارز استفاده می کردند.
در اروپا، انتقال پارچه کاپشن لباس‌ها، ملحفه‌ها و دیگر انواع پارچه‌های کتانی به عنوان میراث از نسلی به نسل دیگر سنتی بوده است. این نیز نشان دهنده خواص طولانی مدت کتان و همچنین کیفیت بالای مرتبط با الیاف است.
پارچه کتانی و پارچه داکرون تا انقلاب صنعتی در قرن هجدهم، زمانی که پنبه آمریکای شمالی به دلیل فناوری ماشین‌های ریسندگی جدید که تولید پنبه را مقرون به صرفه‌تر می‌کرد، پیشی گرفت، پارچه منتخب بود.
- منابع:
- تبلیغات:
